Jak wydawać odpowiedniki ?
Data dodania: 2013-11-20
Pismo do MZ w sprawie wydawania tańszych odpowiedników leków.
Nasz znak: SIAKat-0002-2012
Katowice 2012-01-03
Sz.P.
Bartosz Arłukowicz
Minister Zdrowia,
ul. Miodowa 15,
00-952 Warszawa
PILNE !
Dotyczy paraliżu w możliwości wydawania pacjentom tańszych odpowiedników.
Szanowni Panie Ministrze
Proszę o pilną odpowiedź, gdyż wydawanie tańszych odpowiedników zostało prawdopodobnie sparaliżowane zapisami nowej ustawy, a mianowicie proszę o wyjaśnienie, czy tańszy dla pacjenta w cenie detalicznej i odpłatności odpowiednik musi być jednocześnie tańszy od limitu i ceny detalicznej leku wypisanego na recepcie?
Zapisy ustawy refundacyjnej tak to precyzują, jednak zapis ten spowodował zdecydowane ograniczenie, a w wielu przypadkach całkowicie uniemożliwia wydanie pacjentowi tańszych odpowiedników.
Proszę o jednoznaczną opinię w tej sprawie.
Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych Art. 44.
1. Osoba wydająca leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyroby medyczne objęte refundacją ma obowiązek poinformować świadczeniobiorcę o możliwości nabycia leku objętego refundacją, innego niż lek przepisany na recepcie, o tej samej nazwie międzynarodowej, dawce, postaci farmaceutycznej, która nie powoduje powstania różnic terapeutycznych, i o tym samym wskazaniu terapeutycznym, którego cena detaliczna nie przekracza limitu finansowania ze środków publicznych oraz ceny detalicznej leku przepisanego na recepcie. Apteka ma obowiązek zapewnić dostępność tego leku.
2. Osoba wydająca leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyroby medyczne objęte refundacją ma obowiązek, na żądanie świadczeniobiorcy, wydać lek, o którym mowa w ust. 1, którego cena detaliczna jest niższa niż cena leku przepisanego na recepcie. Nie dotyczy to sytuacji, w której osoba uprawniona dokonała odpowiedniej adnotacji na druku recepty, wskazując na niemożność dokonania zamiany przepisanego leku.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych.
Z uszanowaniem
Prezes Rady ŚIA
dr farm. Piotr Brukiewicz
Wiceprezes Rady ŚIA
dr farm. Stanisław Piechula
Nasz znak: SIAKat-0002-2012
Katowice 2012-01-03
Sz.P.
Bartosz Arłukowicz
Minister Zdrowia,
ul. Miodowa 15,
00-952 Warszawa
PILNE !
Dotyczy paraliżu w możliwości wydawania pacjentom tańszych odpowiedników.
Szanowni Panie Ministrze
Proszę o pilną odpowiedź, gdyż wydawanie tańszych odpowiedników zostało prawdopodobnie sparaliżowane zapisami nowej ustawy, a mianowicie proszę o wyjaśnienie, czy tańszy dla pacjenta w cenie detalicznej i odpłatności odpowiednik musi być jednocześnie tańszy od limitu i ceny detalicznej leku wypisanego na recepcie?
Zapisy ustawy refundacyjnej tak to precyzują, jednak zapis ten spowodował zdecydowane ograniczenie, a w wielu przypadkach całkowicie uniemożliwia wydanie pacjentowi tańszych odpowiedników.
Proszę o jednoznaczną opinię w tej sprawie.
Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych Art. 44.
1. Osoba wydająca leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyroby medyczne objęte refundacją ma obowiązek poinformować świadczeniobiorcę o możliwości nabycia leku objętego refundacją, innego niż lek przepisany na recepcie, o tej samej nazwie międzynarodowej, dawce, postaci farmaceutycznej, która nie powoduje powstania różnic terapeutycznych, i o tym samym wskazaniu terapeutycznym, którego cena detaliczna nie przekracza limitu finansowania ze środków publicznych oraz ceny detalicznej leku przepisanego na recepcie. Apteka ma obowiązek zapewnić dostępność tego leku.
2. Osoba wydająca leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyroby medyczne objęte refundacją ma obowiązek, na żądanie świadczeniobiorcy, wydać lek, o którym mowa w ust. 1, którego cena detaliczna jest niższa niż cena leku przepisanego na recepcie. Nie dotyczy to sytuacji, w której osoba uprawniona dokonała odpowiedniej adnotacji na druku recepty, wskazując na niemożność dokonania zamiany przepisanego leku.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych.
Z uszanowaniem
Prezes Rady ŚIA
dr farm. Piotr Brukiewicz
Wiceprezes Rady ŚIA
dr farm. Stanisław Piechula
Zobacz również: