Technik farmaceutyczny a wydawanie leków zawierających substancje z wykazu A.
Data dodania: 2013-11-20
Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia - z upoważnienia ministra - na interpelację nr 14651 w sprawie wykonywania zawodu technika farmaceuty w Polsce.
Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację pana posła Piotra Stanke przekazaną przy piśmie pana Krzysztofa Putry, wicemarszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, znak: SPS-023-14651/10, dotyczącą wykonywania zawodu technika farmaceutycznego w Polsce, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień w odniesieniu do kwestii poruszanych w przedmiotowej interpelacji.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami (tj. rozporządzeniem ministra edukacji narodowej z dnia 26 czerwca 2007 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, Dz. U. Nr 124, poz. 860, z późn. zm.) kształcenie w zawodzie technik farmaceutyczny może być realizowane wyłącznie w dwuletnich szkołach policealnych (publicznych lub niepublicznych o uprawnieniach szkoły publicznej). Absolwent po ukończeniu szkoły i zdaniu egzaminu zawodowego, przeprowadzanego przez okręgową komisję egzaminacyjną, otrzymuje dyplom technika farmaceutycznego stanowiący potwierdzenie uzyskania kwalifikacji do wykonywania ww. zawodu. Kształcenie w zawodzie technik farmaceutyczny realizowane jest w oparciu o podstawę programową kształcenia w ww. zawodzie (załącznik do rozporządzenia ministra edukacji narodowej i sportu z dnia 21 stycznia 2005 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach: asystentka stomatologiczna, dietetyk, higienistka stomatologiczna, opiekunka dziecięca, ortoptystka, protetyk słuchu, ratownik medyczny, technik dentystyczny, technik elektroniki medycznej, technik elektroradiolog, technik farmaceutyczny, technik masażysta, technik ortopeda, terapeuta zajęciowy, Dz. U. Nr 26, poz. 217) oraz w oparciu o program nauczania dopuszczony do użytku szkolnego w danym roku szkolnym przez ministra edukacji narodowej. Ponadto w świetle obowiązujących przepisów kształcenie to może być prowadzone w szkołach policealnych dla młodzieży wyłącznie w formie stacjonarnej.
Jednocześnie podtrzymuję stanowisko, o którym mowa w interpelacji pana posła, iż takie usytuowanie kształcenia m.in. w zawodzie technik farmaceutyczny stanowi odzwierciedlenie prowadzonej polityki kształcenia kadr medycznych, która odpowiada na określone w systemie miejsce i zadania zawodowe poszczególnych profesjonalistów. Zgodnie bowiem z obowiązującymi przepisami miejsce w systemie ochrony zdrowia techników farmaceutycznych określa ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.) poprzez wskazanie w art. 90-91 zakresu czynności, do wykonywania których w aptece uprawnieni są technicy farmaceutyczni.
Ponadto informuję, iż kształcenie techników farmaceutycznych w odróżnieniu od farmaceutów nie zostało zharmonizowane w Unii Europejskiej, w związku z powyższym poszczególne państwa członkowskie mogą kreować system kształcenia techników farmaceutycznych zgodnie z potrzebami danego państwa. Zgodnie z powyższym w Polsce od bardzo dawna kształcenie w tym zawodzie prowadzone jest na poziomie średnim w dwuletnich szkołach policealnych dla młodzieży.
Jednocześnie informuję, iż obecnie w Ministerstwie Edukacji Narodowej trwają prace nad modernizacją kształcenia zawodowego obejmującą m.in. klasyfikację zawodów szkolnictwa zawodowego, polegającą na grupowaniu zawodów ze względu na podobieństwo zadań zawodowych oraz podziale zawodów na kwalifikacje. Ponadto działania te związane są także z likwidacją kształcenia zawodowego prowadzonego w szkołach policealnych na rzecz realizacji przedmiotowego kształcenia w formie kursów, jak również przenoszenia kształcenia na poziom studiów wyższych.
W związku z powyższym informuję, iż w ramach prowadzonej modernizacji kształcenia zawodowego będzie rozpatrywana możliwość utworzenia studiów licencjackich na kierunku techniki farmaceutyczne. Jednakże pragnę zaznaczyć, iż powołanie nowego kierunku kształcenia na poziomie studiów wyższych, jak również opracowanie standardów kształcenia dla przedmiotowego kierunku jest długotrwałą procedurą opartą na współpracy z innymi podmiotami (m.in. z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Radą Główną Szkolnictwa Wyższego, Państwową Komisją Akredytacyjną oraz środowiskami zawodowymi).
W odniesieniu do kwestii dotyczącej uregulowań ujętych w projekcie ustawy o niektórych zawodach medycznych i zasadach uzyskiwania tytułu specjalisty w innych dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia informuję, iż projekt uległ zmianie, a aktualne przepisy zawarte w projekcie ustawy określają zadania zawodowe tożsame z przepisami zawartymi w ustawie Prawo farmaceutyczne. Nie mogę więc zgodzić się z opinią pana posła, iż trwające prace nad ustawą regulującą zawody medyczne są kolejnym dowodem na ograniczenie dla technika farmaceutycznego.
Ponadto informuję, iż wejście w życie ww. projektu ustawy będzie miało znaczący wpływ na zapewnienie bezpieczeństwa pacjentom. Pragnę bowiem zwrócić uwagę na fakt, iż projekt zawiera m.in. przepisy regulujące kwestie związane z doskonaleniem zawodowym, jak również z odpowiedzialnością zawodową. Projektowane przepisy stanowią, iż osoba wykonująca zawód medyczny ma nie tylko prawo, ale i obowiązek doskonalenia zawodowego, na które składa się zarówno regulowane kształcenie w ramach kursów kwalifikacyjnych, doskonalących, specjalizacji, jak i samokształcenie (tj. udział w konferencjach, czytanie literatury fachowej, kształcenie na odległość poprzez udział w internetowych programach edukacyjnych).
Odnosząc się do poruszanej w interpelacji pana posła kwestii dotyczącej ˝uzależnienia pracy technika farmaceutycznego od zapisów Farmakopei Polskiej˝, informuję, iż art. 91 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo farmaceutyczne stanowi, iż technik farmaceutyczny posiadający dwuletnią praktykę w aptece w pełnym wymiarze czasu pracy może wykonywać w aptece czynności fachowe polegające na sporządzaniu, wytwarzaniu, wydawaniu produktów leczniczych i wyrobów medycznych, z wyjątkiem produktów leczniczych mających w swoim składzie substancje bardzo silnie działające określone w ˝Urzędowym wykazie produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej˝. Powyższy przepis nie odnosi się do Farmakopei. Farmakopea Polska jest źródłem wiedzy merytorycznej określającym podstawowe wymagania jakościowe oraz metody badań produktów leczniczych i ich opakowań oraz surowców farmaceutycznych, a nie kompetencji zawodowych m.in. technika farmaceutycznego. Produkt leczniczy znajdujący się w obrocie musi posiadać właściwą jakość gwarantującą bezpieczeństwo stosowania, jak również skuteczność działania. Prawidłowa jakość produktu leczniczego wiąże się ze spełnieniem wszystkich kryteriów jakości dotyczących tożsamości, czystości, zawartości substancji czynnej i przydatności, które zawarte są m.in. w monografiach farmakopealnych tworzących Farmakopeę. Ponadto za wszelkie zapisy i tłumaczenia Farmakopei odpowiada Komisja Farmakopei powołana przez ministra zdrowia na podstawie art. 8 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1379).
Mając na uwadze powyższe, pragnę zapewnić, iż intencją ministra zdrowia nie jest ograniczenie możliwości pracy techników farmaceutycznych.
Z poważaniem
Podsekretarz stanu
Marek Twardowski
Warszawa, dnia 12 kwietnia 2010 r.
Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację pana posła Piotra Stanke przekazaną przy piśmie pana Krzysztofa Putry, wicemarszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, znak: SPS-023-14651/10, dotyczącą wykonywania zawodu technika farmaceutycznego w Polsce, proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień w odniesieniu do kwestii poruszanych w przedmiotowej interpelacji.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami (tj. rozporządzeniem ministra edukacji narodowej z dnia 26 czerwca 2007 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, Dz. U. Nr 124, poz. 860, z późn. zm.) kształcenie w zawodzie technik farmaceutyczny może być realizowane wyłącznie w dwuletnich szkołach policealnych (publicznych lub niepublicznych o uprawnieniach szkoły publicznej). Absolwent po ukończeniu szkoły i zdaniu egzaminu zawodowego, przeprowadzanego przez okręgową komisję egzaminacyjną, otrzymuje dyplom technika farmaceutycznego stanowiący potwierdzenie uzyskania kwalifikacji do wykonywania ww. zawodu. Kształcenie w zawodzie technik farmaceutyczny realizowane jest w oparciu o podstawę programową kształcenia w ww. zawodzie (załącznik do rozporządzenia ministra edukacji narodowej i sportu z dnia 21 stycznia 2005 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach: asystentka stomatologiczna, dietetyk, higienistka stomatologiczna, opiekunka dziecięca, ortoptystka, protetyk słuchu, ratownik medyczny, technik dentystyczny, technik elektroniki medycznej, technik elektroradiolog, technik farmaceutyczny, technik masażysta, technik ortopeda, terapeuta zajęciowy, Dz. U. Nr 26, poz. 217) oraz w oparciu o program nauczania dopuszczony do użytku szkolnego w danym roku szkolnym przez ministra edukacji narodowej. Ponadto w świetle obowiązujących przepisów kształcenie to może być prowadzone w szkołach policealnych dla młodzieży wyłącznie w formie stacjonarnej.
Jednocześnie podtrzymuję stanowisko, o którym mowa w interpelacji pana posła, iż takie usytuowanie kształcenia m.in. w zawodzie technik farmaceutyczny stanowi odzwierciedlenie prowadzonej polityki kształcenia kadr medycznych, która odpowiada na określone w systemie miejsce i zadania zawodowe poszczególnych profesjonalistów. Zgodnie bowiem z obowiązującymi przepisami miejsce w systemie ochrony zdrowia techników farmaceutycznych określa ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.) poprzez wskazanie w art. 90-91 zakresu czynności, do wykonywania których w aptece uprawnieni są technicy farmaceutyczni.
Ponadto informuję, iż kształcenie techników farmaceutycznych w odróżnieniu od farmaceutów nie zostało zharmonizowane w Unii Europejskiej, w związku z powyższym poszczególne państwa członkowskie mogą kreować system kształcenia techników farmaceutycznych zgodnie z potrzebami danego państwa. Zgodnie z powyższym w Polsce od bardzo dawna kształcenie w tym zawodzie prowadzone jest na poziomie średnim w dwuletnich szkołach policealnych dla młodzieży.
Jednocześnie informuję, iż obecnie w Ministerstwie Edukacji Narodowej trwają prace nad modernizacją kształcenia zawodowego obejmującą m.in. klasyfikację zawodów szkolnictwa zawodowego, polegającą na grupowaniu zawodów ze względu na podobieństwo zadań zawodowych oraz podziale zawodów na kwalifikacje. Ponadto działania te związane są także z likwidacją kształcenia zawodowego prowadzonego w szkołach policealnych na rzecz realizacji przedmiotowego kształcenia w formie kursów, jak również przenoszenia kształcenia na poziom studiów wyższych.
W związku z powyższym informuję, iż w ramach prowadzonej modernizacji kształcenia zawodowego będzie rozpatrywana możliwość utworzenia studiów licencjackich na kierunku techniki farmaceutyczne. Jednakże pragnę zaznaczyć, iż powołanie nowego kierunku kształcenia na poziomie studiów wyższych, jak również opracowanie standardów kształcenia dla przedmiotowego kierunku jest długotrwałą procedurą opartą na współpracy z innymi podmiotami (m.in. z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Radą Główną Szkolnictwa Wyższego, Państwową Komisją Akredytacyjną oraz środowiskami zawodowymi).
W odniesieniu do kwestii dotyczącej uregulowań ujętych w projekcie ustawy o niektórych zawodach medycznych i zasadach uzyskiwania tytułu specjalisty w innych dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia informuję, iż projekt uległ zmianie, a aktualne przepisy zawarte w projekcie ustawy określają zadania zawodowe tożsame z przepisami zawartymi w ustawie Prawo farmaceutyczne. Nie mogę więc zgodzić się z opinią pana posła, iż trwające prace nad ustawą regulującą zawody medyczne są kolejnym dowodem na ograniczenie dla technika farmaceutycznego.
Ponadto informuję, iż wejście w życie ww. projektu ustawy będzie miało znaczący wpływ na zapewnienie bezpieczeństwa pacjentom. Pragnę bowiem zwrócić uwagę na fakt, iż projekt zawiera m.in. przepisy regulujące kwestie związane z doskonaleniem zawodowym, jak również z odpowiedzialnością zawodową. Projektowane przepisy stanowią, iż osoba wykonująca zawód medyczny ma nie tylko prawo, ale i obowiązek doskonalenia zawodowego, na które składa się zarówno regulowane kształcenie w ramach kursów kwalifikacyjnych, doskonalących, specjalizacji, jak i samokształcenie (tj. udział w konferencjach, czytanie literatury fachowej, kształcenie na odległość poprzez udział w internetowych programach edukacyjnych).
Odnosząc się do poruszanej w interpelacji pana posła kwestii dotyczącej ˝uzależnienia pracy technika farmaceutycznego od zapisów Farmakopei Polskiej˝, informuję, iż art. 91 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo farmaceutyczne stanowi, iż technik farmaceutyczny posiadający dwuletnią praktykę w aptece w pełnym wymiarze czasu pracy może wykonywać w aptece czynności fachowe polegające na sporządzaniu, wytwarzaniu, wydawaniu produktów leczniczych i wyrobów medycznych, z wyjątkiem produktów leczniczych mających w swoim składzie substancje bardzo silnie działające określone w ˝Urzędowym wykazie produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej˝. Powyższy przepis nie odnosi się do Farmakopei. Farmakopea Polska jest źródłem wiedzy merytorycznej określającym podstawowe wymagania jakościowe oraz metody badań produktów leczniczych i ich opakowań oraz surowców farmaceutycznych, a nie kompetencji zawodowych m.in. technika farmaceutycznego. Produkt leczniczy znajdujący się w obrocie musi posiadać właściwą jakość gwarantującą bezpieczeństwo stosowania, jak również skuteczność działania. Prawidłowa jakość produktu leczniczego wiąże się ze spełnieniem wszystkich kryteriów jakości dotyczących tożsamości, czystości, zawartości substancji czynnej i przydatności, które zawarte są m.in. w monografiach farmakopealnych tworzących Farmakopeę. Ponadto za wszelkie zapisy i tłumaczenia Farmakopei odpowiada Komisja Farmakopei powołana przez ministra zdrowia na podstawie art. 8 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (Dz. U. z 2002 r. Nr 126, poz. 1379).
Mając na uwadze powyższe, pragnę zapewnić, iż intencją ministra zdrowia nie jest ograniczenie możliwości pracy techników farmaceutycznych.
Z poważaniem
Podsekretarz stanu
Marek Twardowski
Warszawa, dnia 12 kwietnia 2010 r.
Zobacz również:
2024-03-27 09:17:53
Ustawa o niektórych zawodach medycznych oraz nowe obowiązki dla techników farmaceutycznych w pigułce
Już 26 marca 2024 r. wchodzi w życie Ustawa o niektórych zawodach medycznych wprowadzająca nowe obowiązku dla techników farmaceutycznych. Poniżej przedstawiamy ...